Cosina e gluten

Las vacanças son lo moment qu' ai lo temps de faire la cosina. Aqueste an èra necessari perque a la fin del mes de Junh faguèri la descobèrta que a revolucionat ma vida: Intoleréncia al GLUTEN.

Sulpic, ai pas tròp compres çò qu' implicava: en fach s' agís de pas manjar de blat, de civada, de segal, òrdi. Coma aquò sembla simple: mas de blat n' i a de pertot pr'amor de la farina e n' ia que s' amaga darrièr de mots que sabem pas que son dins la manjalha. Per exemple dextrose, arôme....
N' ia tanben dins las potingas coma lo doliprane o lo que me donava lo ferre qu' aviá fugit.
Dempuèi 2 meses, ai pres la costuma de legir totes los engredients d' un paquet abans de crompar que que siá.

Solide mangi pas mai de pan!!! alara ai crompat una maquina de pan e ai cambiat las farinas: peses, castanha, milh, ris, blat negre ( que malgrat lo nom a pas de gluten). Lo problèma es que fau un pan qu' es pas aerat, e òc es lo gluten que fa los traucs! qu' es pas aisit de manjar al cap de 4 jorns.

Puèi ai pensat a las botigas chinesas que trabalhan a partir del ris! alara aquí: la chauchavièlha!!!!
vendon e donc se servisson de sacassas de glutamate, me soi sentida agressada per la laissa. Ièu qu' aimi los nems, e los plats vietnamiens soi proïbida dels restaurants asiatics, acabats!!

Aqueste estiu me soi entaïnada a faire la cosina sensa gluten, que anirai pas manjar a la cantina, pecaire. E mai pensèssetz qu' es pas tan mal per ma santat cal pensar a l'organizacion cada ser per preparar lo recapte del jorn d' après!!

Amistat

Pareis que, per las femnas, l' amistat es importanta.. me demandi se la relacion amicala resistís a la distància geografica. Aquela que empacha de se veire regularament e donc que empacha de seguir l' evolucion de l' amic a flor e a mesura.
Quand res es pas escambiat dempuèi de setmanadas, te manca lo caminament lent e pregond de la soscadissa de l' autre. te pòdes pas adaptar docetament als vejaires novèls.
Alara lo rescontre que ven, demanda de temps per trobar lo bon comportament que respond a l' "èsser" novèl -en fach que coneisses pas- pasmens al cap d'un moment i arribas e puèi trapas lo biais per ne parlar. Veses arribar d' autres sicuts de preoccupacion, de questionaments que te son pas tant estrangièrs qu' aquò! Perque, e mai volguèssem èsser originals se pausam totes las meteissas questions: del temps que passa, del sens de la vida, e que volem faire ( capitar) dins nòstra vida.
Los anniversaris son de moments particulièrs ont aquestas questions arriban, e lo cambiament de detzena encara mai, 30, 40 e endevinhi que la seguida deu èsser parièr. Trapi interessant de n' èsser lo testimòni de qualqu'un que t 'es pròche.
Soi totjorn espantada per los que son capables de faire de viradas, de tirar los ensenhaments de lors accions, o non-accions per s' amelhorar e préner d'autras dirreccions se n' an de besonh. Fan fisança als companhons per seguir al nom de l' amistat.

ièr, ai tornat vista una amiga que fasiá longtemps qu' èra pas venguda, soi fòrça contenta de l' escambi e li fau fisança per trapar un camin "bastisseire" e me pòt far fisança per la seguir.