Invictus e après?

la freg m'a paralizada, escrivi pas regularament: en fach trabalhi e soi pas totjorn a l'ostal. la vesina l'autre jorn m'a dich que trobava qu'èri pas jamai aquí!


enfin es pas d'aquò que vòli parlar mas del film de clint Eastwood: Invictus.
doas oradas ad'espectacle supèrbe, de rugbí plan filmat, e Morgam Freeman presidencial( pòdi pas dire imperial saique!). Eastwood trabalha coma o sap faire, valent a dire que jòga amb las emocions e se capitam de nos i abandonar es crevant! a la fin ne podiái pas mai de plorinejar, de téner lo mocador, pecaire!
Las idèas lo trompan pas a n aqueste òme, compren lèu l'enjòc d'aquesta copa de 95. mas lo film ditz pas la polimica que i aguèt a l'entorn de las partidas. mas l'union que se fa es totjorn un moment esmovent.
soi a legir las memòrias de André Brink, autor sud african e afrikaaner, que conta aqueste episòdi tanben en dire que l'ambient especial durèt qualques setmanadas mas amorcèt pas las dificultats. Cita la paraula del capitani a la fin de la partida e ditz que es demorada plan famosa.
Lo meteis sentiment d'apartenéncia a la nacion sudafricana reapareguèt per la copa de 2007 que se debanava aquí en França e que ganhèron.
Per la copa de Foot qu'arriba , los articles del magazine "time" parlan del negòci que s'installan a l'entorn de l'estadi grand, es pas lo meteis sentiment d'egalitat de la populacion del païs : van querre las femnas dins los townships per las prostituir dins los barris encara "blancs" e te parlan de progrés!