Invictus e après?

la freg m'a paralizada, escrivi pas regularament: en fach trabalhi e soi pas totjorn a l'ostal. la vesina l'autre jorn m'a dich que trobava qu'èri pas jamai aquí!


enfin es pas d'aquò que vòli parlar mas del film de clint Eastwood: Invictus.
doas oradas ad'espectacle supèrbe, de rugbí plan filmat, e Morgam Freeman presidencial( pòdi pas dire imperial saique!). Eastwood trabalha coma o sap faire, valent a dire que jòga amb las emocions e se capitam de nos i abandonar es crevant! a la fin ne podiái pas mai de plorinejar, de téner lo mocador, pecaire!
Las idèas lo trompan pas a n aqueste òme, compren lèu l'enjòc d'aquesta copa de 95. mas lo film ditz pas la polimica que i aguèt a l'entorn de las partidas. mas l'union que se fa es totjorn un moment esmovent.
soi a legir las memòrias de André Brink, autor sud african e afrikaaner, que conta aqueste episòdi tanben en dire que l'ambient especial durèt qualques setmanadas mas amorcèt pas las dificultats. Cita la paraula del capitani a la fin de la partida e ditz que es demorada plan famosa.
Lo meteis sentiment d'apartenéncia a la nacion sudafricana reapareguèt per la copa de 2007 que se debanava aquí en França e que ganhèron.
Per la copa de Foot qu'arriba , los articles del magazine "time" parlan del negòci que s'installan a l'entorn de l'estadi grand, es pas lo meteis sentiment d'egalitat de la populacion del païs : van querre las femnas dins los townships per las prostituir dins los barris encara "blancs" e te parlan de progrés!

la freg

Totes nos parlan d'aquò: lo temps que fa, la nèu qu'empacha de circular, l'economia que s'arresta...
Divendres, a Montpelhièr, esperàvem que tombe, la vegèrem un pauc mas fasiá 2 grases alara teniá pas pelsòl.
Se ne sem plan sortits, pas de problèma, of!

e ben , a França 3 las regionalas lo ser, lo presentator/jornalista èra decebut d'aver pas vista la nèu suls teulats de la vila... que ne dire? de tant d'absurditat!

Bona annada

una annada de mai , 2010. 10 ans que son passats ja , aquò me fa soscar quand vesi los enfants que grandisson o quand pensi a mon experiéncia professionala me disi que lo temps passa.

Pas res de nòu dins lo mond mas cambiar d'annada es un moment privilegiat per i pensar.

Cada annada me fa pensar als profs de la fac que parlan d'una teoria passada e que dison " fa un detzenat d'ans" dempuèi lo temps que o dison fa un quarantenat d'ans. ai totjorn pensat que se reperavan pas plan dins lo temps, e que se vesián pas venir vièlhs.

Vau a la corala lo diluns de ser, aquí parièr los cantaires se mainan pas que la votz se met a belar perque lor mancan de muscles per sosténer lo buf. n' ia qu'an la costuma de cantar coma solista e que comprenon pas perque an perdut aqueste privilègi.
compreni plan qu'es malaisit de o faire, en fach mòstra la dificultat de cadun a se veire coma los autres los veson. Soi pas segura que siá una question d'objectivitat, mas plan de se veire dins un grop qu'es pas tendre tanpauc. Alara sosqui al biais de demorar umila e de plan gardar ma plaça, e tanben d'explicar a mon ego qu'a pas de se sentir macat, al contrari.
solide que pensi que val melhor èsser excellent dins la vida. Sabi ben que i arribi pas... fau mon trabalh del melhor que pòdi.