una annada de mai , 2010. 10 ans que son passats ja , aquò me fa soscar quand vesi los enfants que grandisson o quand pensi a mon experiéncia professionala me disi que lo temps passa.
Pas res de nòu dins lo mond mas cambiar d'annada es un moment privilegiat per i pensar.
Cada annada me fa pensar als profs de la fac que parlan d'una teoria passada e que dison " fa un detzenat d'ans" dempuèi lo temps que o dison fa un quarantenat d'ans. ai totjorn pensat que se reperavan pas plan dins lo temps, e que se vesián pas venir vièlhs.
Vau a la corala lo diluns de ser, aquí parièr los cantaires se mainan pas que la votz se met a belar perque lor mancan de muscles per sosténer lo buf. n' ia qu'an la costuma de cantar coma solista e que comprenon pas perque an perdut aqueste privilègi.
compreni plan qu'es malaisit de o faire, en fach mòstra la dificultat de cadun a se veire coma los autres los veson. Soi pas segura que siá una question d'objectivitat, mas plan de se veire dins un grop qu'es pas tendre tanpauc. Alara sosqui al biais de demorar umila e de plan gardar ma plaça, e tanben d'explicar a mon ego qu'a pas de se sentir macat, al contrari.
solide que pensi que val melhor èsser excellent dins la vida. Sabi ben que i arribi pas... fau mon trabalh del melhor que pòdi.
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire