per se sentir liura cal resistir a las demandas, es impensable de pensar que vivi per faire plàser a qualqu'un. vòli viure per ièu.
vos parlarai pas del rescontre d'arser que la resulta, e la sortida definitiva d'un jogaire adverse o dison tot. mas bon, podem bufar un pauc perque aurián pogut.... ssh pas de marrida lenga!
divendres a la tele an passat lo documentari que Sandrine Bonnaire faguèt per parlar de sa sòrre. Es malauta de la tèsta( psycho infantilité..una seguida qu'ai pas retenguda talament fa complicat) pòt pas viure soleta. La question de la realizatitz es lo ròtle de l'internament e las potingas que t'ensucan que te fan regressar puslèu que t'ajudar a melhorar la vida en aprenent un comportament acceptable dins la societat.
A trabalhat plan, pas de lagremas de l'espectator, d'intellectualitat, un rescontre respectuós per tot lo mond e mai pels educators que trabalhan dins aqquesta pichòta estructura. emocion retenguda e mai quand la sòrre Sabine plora de se tornar veire dins lo film de vacanças que faguèron fa un detzenat d'annadas. La garganta que se sarra, a pensar que de mond vivon de causas crudelas, que cal acceptar per poder viure.
per dormir aprés es un pauc complicat que te met dins un ambient particulier, que te fa pausar questions sul sens de la vida...
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
2 commentaires:
D'acòrd, d'acòrd, mil excusas! N'ac tornerèi pas hèr, que t'ac prometi! En tot cas, mercés de te poder legir!
me fa plàser de legir tos commentaris que ara esperi. merce plan
Enregistrer un commentaire